چارلز داروین در ۱۸۲۵میلادی پس از صرف یک سال کارآموزی در کنار پدرش برای تحصیل پزشکی به دانشگاه ادینبرو رفت. اما خشونت عملیات جراحی باعث شد که از پزشکی بیزار شود و در عوض نزد یک برده سیاهپوست آزاد شده به نام جان ادمونستن به آموختن تاکسیدرمی مشغول شود.
داروین شیفته داستان‌هایی بود که ادمونستن از جنگل‌های بارانی آمریکای جنوبی برایش تعریف می‌کرد.
او سرانجام به دنبال علاقه اش با کشتی بیگل سفری ۵ ساله را برای تحقیق و اکتشاف شروع نمود.
داروین بیشتر این مدت را صرف پویش‌های زمین‌شناختی، بررسی سنگواره‌ها و مطالعه بر روی ارگانیسم‌های زنده کرد. او از موجودات زنده آمریکای‌جنوبی هزاران نمونه گرد آورد که بسیاری از آنها تا آن زمان برای دانشمندان غربی ناشناخته بودند.
همه این‌ها به علاوه یادداشت‌های مفصلی که داروین از مشاهدات خود تهیه کرده بود، در نظریه‌پردازی‌های آینده او بسیار به کار آمدند.
قسمتی از نامه "چارلز داروین" دانشمند مشهور به پسر عمویش "ویلیام داروین فاکس"
خواهر داروین برای جالب شدن نامه این سوسک ها را بر آن کشیده است!
در این نامه "داروین" به پسر عمویش از علاقه وافرش به زیست‌شناسی و حشره‌شناسی می‌نویسد و می‌گوید که چقدر برای کارکردن بر روی حشرات علاقه دارد.
منبع: کتابخانه کالج مسیح، کمبریج
