بخشی از متن کتیبه آرامگاه داریوش هخامنشی در نقش رستم:
به خواست اهورامزدا من این‌سان هستم که دوستِ راستی هستم، با نادرستی دوست نیستم، خواست من آن نیست که ناتوان به خاطر توانا به بیداد تن دهد، خواست من آن نیست که توانا به خاطر ناتوان به بیداد تن دهد.
راستی؛ این خواست من است. من دوست مرد دروغگو نیستم. من تندخو نیستم. آنچه در یک منازعه برای من رخ می‌دهد آن را با قوت در اندیشه‌ام پاس می‌دارم. با قوت خود را مهار می‌کنم.
مردی که یاری می‌کند، او را بسته به یاریش می‌پایم. آنکه آسیب می‌رساند، او را بسته به آسیبش تنبیه می‌کنم. نه مرا کام است که مردی آسیب رساند، نه مرا کام است که اگر کسی آسیبی رساند تنبیه نشود.
آنچه مردی درباره مردی می‌گوید،آن مرا قانع نمی‌کند تا آنکه گواهی دو تن را بشنوم.
قوه درک و اراده من بدین سان هستند: زمانی که ببینی یا بشنوی آنچه من در کاخ و در اردوگاه سپاهیان کردم، این همان تسلطی است که من دارم بر روحم و قوه درکم.
این تسلط که من دارم، همان چیزی است که جسمم می‌تواند بکند: در مقام جنگجو،جنگجوی خوبی هستم همینکه قوه درکم جای خود را بیابد.
در مقام سوارکار، سوار خوبی هستم. در مقام کماندار، کماندار خوبی هستم، چه پیاده چه سواره. در مقام نیزه‌دار، نیزه‌دارهِ خوبی هستم، چه پیاده چه سواره.
این ویژگی‌هایی است که اهورامزدا به من بخشید، و من توانستم آنها را به کار گیرم: به خواست اهورامزدا آنچه کردم، با این ویژگی‌هایی که اهورامزدا به من بخشیده است آن را کردم.
آرامگاه داریوش هخامنشی بزرگ در نقش‌رستم
