گروه کاوشگری کاخ ساسانی کیش در میانرودان، هفت ساختمان را از زیر خاک بیرون کشیدند که بر دیوارهای آنها گچ‌بری وجود داشت. اثر زیر تندیس یکی از شاهان ساسانی است که در این کاوش یافته شده. با توجه به فرم تاج حدس زده می شود که این اثر، شاپوردوم ساسانی (۳۱۰ تا ۳۷۹ میلادی) یا بهرام ساسانی (۴۲۰ تا ۴۳۸ میلادی) باشد.
هجدهم ژانویه سال ۳۱۱ میلادی بحرانی که بر سر مسئله ریاست کشور، در ایران پدید آمده بود و کار تصمیم‌گیری های دولتی را مختل کرده بود رفع شد. در این روز بزرگان ایران پس از چند جلسه مذاکره سرانجام تصمیم گرفتند که فرزند به دنیا نیامده شاه متوفا را به شاهی برگزینند، زیرا که یک موبد (روحانی زرتشتی) که پزشکی هم می‌دانست پس از مصاحبه با بانوی شاهِ متوفا نظر داده بود که به احتمال زیاد، «نوزاد» پسر خواهد بود.
پس از این تصمیم که با حضور بانوی شاه متوفا گرفته شد؛ نایب‌السلطنه هم در همان جلسه تعیین گردید. به این ترتیب شاپور دوم (ذوالاکتاف) که از هفده سالگی، خود زمام اموررا به دست گرفت تنها پادشاهی است که دوران سلطنت او بیش از طول عمرش به حساب آمده است.
لقب "ذوالاکتاف" برای ایشان دو روایت متفاوت دارد، روایت اول از این رو بدو لقب شانه سُنب یا ذوالاکتاف، (سوراخ کنندهٔ شانه‌ها) دادند که شاپور، سزای کارهای عرب‌های متجاوز را، با سوراخ کردن شانه‌های‌شان می‌داد. حمزه اصفهانی عقیده این لقب معنی سوراخ کنندهٔ شانه‌ها را دارد و کریستن سن، ایرانشناس دانمارکی نیز همین عقیده را دارد.
نولدکه عقیده دارد که اصل این لفظ، یک لقبی است، به معنی چهار شانه، یعنی کسی‌که بارهای فوق‌العاده دولت را می‌کشد و بعد از دوران اسلامی معنی آن خوب دریافته نشده‌است.
این تندیس در موزه ی فیلد در ایالت ایلینویز امریکا قرار دارد.
شاپور دوم، کودکی که قبل از بدنیا آمدن پادشاه شد و طول زمان پادشاهی اش از طول عمرش بیشتر است!
