ایزیس (به انگلیسی: Isis)، الههٔ طبیعت، باززایی، تجسم ماهیت سحر و جادو و یکی از محبوب‌ترین الهه‌های مصر باستان به شمار می‌رود. او خواهر و همسر اوزیریس بود و از او صاحب فرزندی به نام هوروس گشت.
در افسانهٔ ازیریس او به دنبال جسد همسر خود، که توسط ست برادرش کشته شده بود می‌گشت. در یونان باستان با یو مطابق است. نام ایزیس به گفتهٔ پلوتارک به معنی «دانش» است. ایسیس به صورت یک زن با یک دیسک خورشید شکل در بین شاخ‌های گاوی بر روی سرش مجسم می‌شود. نام ایزیس به صورت اندیشه‌نگاشت (حروف تصویری) در مصر باستان به شکل بوده است.
ایزیس را گاه در نقش زنی بالدار و گاه به نقش گاو به تصویر کشیده‌اند. این خدا تاجی بر سر دارد که قرص مانند و آراسته به پر و شاخ گاو می‌باشد. او با سیاره ونوس، مس، رنگ‌های زمرد و فیروزه‌ای مرتبط است.
خدایان مصر در ابتدا به صورت دین‌های محلی پیروان جذب می‌کرند. سپس در شهرهای کوچک عبادتگاه‌هایی برای پرستش این خدایان ساخته می‌شده است. ایزیس نیز در ابتدا خدایی محلی در زمان پردیناتیک در ۳۱۰۰ سال قبل از میلاد در شمال دلتا بوده است. داستان مرگ این خدا پیروانی برای خود بدست آورد.
در نهایت این خدا در سراسر مصر و حتی خارج از مصر گسترش یافت. در نواحی مدیترانه به خدایانی همچون آفرودیت پیوست و برای خود پیروانی پیدا کرد. در یونان به عنوان خدای محافظ مادر و فرزند به شمار می‌رفته است. او همچنین به عنوان یکی از الهه‌های دریانوردان تبدیل شد.
معابد بزرگی توسط أمنهوتب و أرسنوفیس ساخته شده است. اما مهمترین آن‌ها حتحور است تاثیر بسیاری در تاریخ داشته است.
معابد ایزیس در عراق، یونان و رم ساخته شده‌است. در دلوس یکی از جزیره‌های یونان، به سبک قدیمی یونان برای او معبد ساخته‌اند. در فیله تا بعد از ظهور مسحیت پیروان خود را داشته است.
این جزیره در بلای نیل، تا قرن ۶ برای این خدا معابدی ایجاد کرده است. حتی فرمان تئوزیوس که دستور به نابودی تمام بت‌ها را داده بود در این جزیره اجراء نشد تا اینکه یوستینیانوس، تمام تصاویر را به قسطنطنیه برد. بعد آنکه تمام روحانیون را دستگیر کرد؛ معابد این خدا را بست.
