نیزه‌های چوبی متعلق به دوران پارینه‌سنگی
شواهد تاریخی و اسناد باستان‌شناسی نشان می‌دهد که استفاده از نیزه‌های چوبی و سازه‌های از این دست به دست‌کم ۴۰۰.۰۰۰ سال پیش باز می‌گردد. با توجه به یادگیری شامپانزه‌ها برای استفاده از نیزه، این شائبه وجود دارد که انسان‌های نخستین در میلیون‌ها سال پیش نیز به همین شکل از آن استفاده می‌نموده‌اند.
از ۲۰۰.۰۰۰ سال قبل، انسان پارینه‌سنگی شروع به کاربرد پیچیده سنگی با لبه‌های فلس‌دار در سر نیزه‌ها کرد. هم زمان انسان نئاندرتال (عموزاده‌های انسان‌های فعلی که در ۳۰هزار سال پیش به شکل مشکوکی منقرض شدند) نیز در ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار سال قبل از نیزه‌های چوبی سخت استفاده می‌کردند.
نکته جالب توجه آن‌که این سرنیزه‌ها را با کمک رگ و پی حیوانات، نوار چرم یا مواد گیاهی سفت به نیزه وصل می‌کردند و بدین‌ترتیب به عنوان یک سلاح اولیه خوب و قوی برای شکار از آن بهره می‌جستند.
